A construción deste templo está unida ao período de maior esplendor desta localidade. Varios acontecementos históricos motivaron o seu desenvolvemento durante a Idade Media converténdoa no centro económico e político da zona. Ao longo dos séculos IX e X sucedéronse as incursións normandas en toda a costa galega, fenómeno que provocou o abandono de moitas das vilas en favor de lugares máis protexidos no litoral. A antiga Brigantium romana (A Coruña) perdeu prácticamente toda a súa poboación que se trasladou ao fondo da Ría, ao Burgo de Faro.

O desenvolvemento económico e o carácter estratéxico na encrucillada de camiños, converteu ao Burgo nunha próspera vila instalándose e adquirindo propiedades os poderes eclesiásticos: mosteiro de Sobrado, igrexa de Santiago, Cabaleiros Templarios; e laicos como os Condes de Traba.

O desenvolvemento das peregrinacións xacobeas foi outro factor de importancia: os fieis, que procedentes do norte de Europa realizaban a viaxe por vía marítima, chegaban ao porto do Burgo para emprender a última etapa do seu traxecto a Santiago. Non é difícil reconstruír a visión da cidade medieval, un conxunto que debe ser reivindicado como tal e que comprendería as dúas igrexas románicas a ambos os dous lados da desembocadura do Río Mero e a ponte medieval que comunica ambas ribeiras, reconstruído pola Escola-Obradoiro Ponte do Burgo. Por desgraza a estrutura urbana desapareceu totalmente, pero conforma un interesante grupo monumental.

A igrexa de Santiago do Burgo é un dos monumentos máis significativos do concello. Foi construída a mediados do século XII, figurando en documentos de 1160 e 1181; a claridade das liñas arquitectónicas, e a perfección das proporcións, lévannos a pensar que foi un templo de categoría, que sobresaía dos demais construídos nas parroquias rurais da zona.