O edificio presenta unha nave cuadrangular e cabeceira apenas diferenciada, constituíndo un único corpo, ao cal foron engadidas as sancristía e outras dependencias auxiliare

Non conserva obras de notoria antigüidade, os retablos datan do XX (1929) e as imaxes de finais do século XIX.

A planta do templo posúe tres corpos, ábsida, nave e unha construción encostada, destinada á sancristía.

O retablo maior de Veiga consta dun corpo principal dividido verticalmente en tres rúas con senllas fornelas, onde se atopan expostas as imaxes de S. Silvestre, S.

A igrexa foi construída no século XVIII, en torno a 1760-1770, e a súa fachada foi remodelada en 1910.

O retablo acubilla en total oito imaxes, pero a mayoría son recentes; destaca o Santiago Peregrino situado na fornela central, S. Brais e S. Xosé.

Retablo Maior:

Un retablo ocupa totalmente o fondo da capela. Presenta un corpo central que avanza sobre os laterais, que apenas sobresaen da liña do muro.

A planta consta de dous corpos apenas diferenciados, nave e ábsida, aos que posteriormente engadiuse un anexo para destinalo a sancristía.

Imaxes de S. Cosme e S. Damián:

Estas esculturas proceden da ermida de S.

O retablo Maior:

Data de 1801, realizado por D. Juan Pernas, escultor coruñés.